Sözlük O-Ö Harfi

O

od: ateş.

ofis: büro.

okıyye: eskiden kullanılan bir ağırlık birimi, dörtyüz dirhem.

okka: 1200 gram ağırlık.

okyânus: büyük deniz.

ordu: askerlerden meydana gelen düzenli topluluk.

ordugâh: ordunun konaklama yeri.

ordumisâl: ordu gibi.

organ: uzuv.

orijinal: kendine has, özgün.

Ortodoks: Hıristiyanlıkta bir mezhep.

oruç: mühim bir ibadet.

Osmanîler: Osmanlılar.

Osmanlıca: Osmanlılar zamanındaki Türkçe.

Ö

ÖRF

İnsanlar arasında güzel görülmüş, devamlı olarak yapılagelmiş olan şeyler. Alışkanlıklar.



ÖZÜR

Sakatlık.